Stadskanaal

Glasworkshop

Op een mooie herfstige dag in oktober reed een groepje mensen richting Hollandscheveld. Ja hoor, eindelijk mochten ze weer. Wat hadden ze er naar uitgekeken! De Glasworkshop! Door corona was het op de lange baan beland, maar nu mocht het weer en zo belanden ze niet in Gasselternijveen, maar door de verhuizing van de familie Weisbeek, in Hollandscheveld. Ze werden door de familie warm onthaald in hun prachtige nieuwe onderkomen. En met appelgebak nota bene! 

En dan aan het werk; iedereen maakt iets anders en heeft thuis zich daar al wat in verdiept op aanwijzing van Gerard. Er heerst vooral keuze stress, qua materiaal en kleur. Er zijn zoals gebruikelijk kleine ongemakken, zoals waterbakken die omvallen, stukjes glas die losspringen op de plek waar het niet hoort en soms vloeit er bloed. Maar dat heeft alleen te maken met de scherpte van het materiaal. Al hoewel de onderlinge gesprekken soms ook als scherp beschouwd kunnen worden. Van iedereen worden alle goede en slechte eigenschappen besproken. Soms is het net een assessment training of een therapiesessie, maar eindigt altijd, zonder uitzondering, in grote lach salvo’s.

Na een overdadige lunch met veel mooie gesprekken, worden de werkstukken afgemaakt. Dat lukt niet bij iedereen en moet op een ander tijdstip worden afgemaakt. Soms lijkt het dat er mensen zijn die daar expres op aansturen, zodat ze een goede reden hebben om nog een keer te komen. We noemen geen namen.  

De dag sluiten we af met een ‘borrel’, want ja, het is tenslotte vrijdagmiddag. Wat een heerlijke, gezellige  dag en nu is het nog spannend hoe het werkstuk er uiteindelijk uit zal zien na het smeltingsproces in de oven.

De mening is unaniem: voor herhaling vatbaar!