De zomer is inderdaad in al zijn grilligheid daar. Zomertijd begon met hagel en maartse buien waarbij we blij waren dat er nog niet te veel blad aan de bomen zat hoewel Eunice mij een paar berken kostte en ik vertrouw 2 anderen ook niet helemaal. Ik vertrouw maar op mijn trouwe vingerhoedskruid en pioenen die alle weersomstandigheden van de bladeren laten glijden. Of aarzelen die nu ook al in het frisse april? s ‘Nachts steeds vorstdreiging nota bene. Geraniums aansterken en weer naar binnen. Tuinkas verwarming opgeruimd en weer geïnstalleerd. Om maar te zwijgen van het zaaigoed. Te koud maar het is wel half maart, half april enzovoorts. In de kas voor zaaien of in de volle grond. De tuinbonen verschoten geheel van kleur maar zijn nu kampioenen met prachtige wit-blauwe bloemen. De broccoli gaat volgende week op tafel maar dat weten ze nog niet. Mijn asclepias twijfelen nog wat ze gaan doen, ze hangen na 20 mm regen nu versuft in hun potjes. Mijn ricinus, van 10 belangrijke zaden zijn er 3 tot plantje geworden vinden dat ze "in the wrong place at the wrong time " zijn. Ze doen net of ze mij niet kennen maar groeien stiekem iets. Ik moet misschien niet elke dag kijken. Alles is prachtig nu, een morgen fris na wat regen en de eerste zon op een rododendron die het hier zo prachtig doet, de calycantus met meer bloemen dan vorig jaar, de salvia's die beginnen en de geraniums die beginnen, nepeta groeit. Magnolia's zijn aan de laatste knop bezig, choisia geurt nog na en de viburnum plicatum, die we space lady noemen, beheerst het vijver domein. Onze gewimperde linde blijkt niet ziek en afgeknepen maar het boven de ent (!) uitstekend te doen. Ze fluttert nu met haar Max Factor wimpers dat het een lieve lust is. Fothergilla's sieren onze nieuwe boswandeling en er is zelfs een enkele brem aan komen waaien. De moerbei met straks zwarte vruchten doet oosters geheimzinnig en komt als laatste uit winterslaap. Bijen en hommels te over, in kastanje en kersenbomen. Ik zie nog niet zo veel vlinders, wel koolwitjes die NIET bij mijn spruiten planten kunnen, nog niet veel zwaluwen maar de vleermuizen beginnen te komen. Kortom weer tovenarij in de natuur, hoe bestaat het toch allemaal en wat een genot! Ik droomde in het begin van deze tuin aan de voet van de Hondsrug, "the Field of Dreams", dat ik klein langs en onder mijn struiken en bomen door zou wandelen en dat begint te gebeuren, mede dankzij kennis en advies van de lokale kweker. Mijn vissen doen altijd interessant. In april laten ze zien dat ze er nog zijn, 5 stuks, en dan verdwijnen ze wekenlang. Van alles haal je je in je hoofd, dood, paren, reiger, en dan ineens als je er niet op bedacht bent: een spartel in het water en je moet je vast houden aan een wilde valeriaan om niet in het water te vallen, daar zijn ze weer.

Marnie Beuker

Ik geef de pen door aan An Vrouwenraths.