Stadskanaal

De winter

De “Pen“ ontvangen van Anita en samen met een vel papier wordt ik geacht te schrijven over de tuin in z’n actualiteit. Het is inmiddels januari en juist in die maand doe ik niets, maar dan ook niets in de tuin. Daarmee zou ik mijn pennenvrucht direct tot een einde kunnen brengen, door enkel “Niets“ op te schrijven. Maar juist dat is niet de bedoeling, zo heb ik begrepen.

Even goed nadenken, ik heb de tuin al zeker twee maanden winterklaar achtergelaten en wacht nu met smart op een dikke laag sneeuw, die bomen en struiken, die nog boven de aarde uitkomen, een prachtig winters decor geven met hun schaduwen en schitteringen van beijzelde takken en daarmee de kale bodem bedekken met opgewaaide heuvels van sneeuw. Zoals de zomer een overwelvend gevoel geeft van groei en bloei, geur en kleur, zo sprookjesachtig kan het winterlandschap zijn. Geniet daar van, wanneer je behaaglijk bij de openhaard en achter het glas zit met een goed gevuld glas glühwein of warme chocolademelk. Dat laatste liefst nog met een flinke scheut rum en een toefje slagroom. Wintervreugde alom, of wandel eens door de buitenlucht, voel de vrieskou in je nek en tenen, terwijl de prikkelende kou je konen opwarmt tot gloeiende kooltjes. Welnu, dat moet allemaal nog komen en is “wishfull-thinking“, maar het nu is andere koek. De kerstballen zijn opgeruimd, de lampions gedoofd en om ons heen is het een duistere zaak. Om de vrolijkheid van de zomer binnenshuis te halen, heb ik mijn zelfgemaakte bloementas een nieuw behangetje gegeven en de tas gevuld met winterse bloemen, waarop sneeuw en rijp vat heeft gekregen. Onder de lichtbundels van de led-spots prijkt deze tas vol bloemen als een zomerspot in een winters landschap. Wanneer geurkaarsjes branden, voelt het of de zomer reeds zijn intrede heeft gedaan. Dit is mijn manier om de winter door te komen en om zomerse gedachten op te doen. Wanneer de eerste sneeuwklokjes, de narcissen en de tulpen beginnen aan hun voorjaars opmars, dan pas ga ik mij richten op de tuin buitenshuis.

Rika Staal

Ik schuif mijn pen door aan Ellie Groen en zij mag verhalen over een volgend seizoen in- en om het huis en in de tuin.