Het is november 2020 als ik dit schrijf en dit hele jaar heeft corona alles ontregeld. Als oudere houd je dan zo veel mogelijk van alles afstand.

Waar ik dit jaar erg veel plezier aan heb beleefd is het aanbod van plantjes door particulieren. Alles keurig uitgestald aan de weg op tafels en karretjes. Een veilige manier om plantjes te scoren, je staat er altijd alleen en geld kun je in een jampot, brievenbus of geldkistje kwijt. De etiketten laten soms veel te raden over, bijvoorbeeld staan er alleen de namen zeepkruid, rode pimpernel en oranje crocosmia op vermeld. Het blijft een raadsel welke soortaanduiding en cultiver hieraan verbonden kunnen worden. Het is toch wel belangrijk de hoogte en kleur te weten om de plek in je tuin te bepalen. Bij een verkeerde inschatting moet er het volgende seizoen verpoot worden. Op de etiketten kom ik soms benamingen tegen die nieuw voor mij zijn. Bij thuiskomst wordt er gelijk op google gekeken. Hierbij een paar voorbeelden van recente aankopen: Kitaibelia vitifolia, welke plm 120cm hoog wordt en witte lavatera-achtige bloemen krijgt in de periode juli-sept en tegen droge grond kan. Of Monarda fistulosa, dè monarda voor droge en slechte grond, zoals de Hessenhof schrijft, goed meeldauwbestendig maar bescheidener van kleur dan de andere monarda's. Nog een voorbeeld: Aconitum vulparia, een gele monnikskap die in Nederland nog zeer zelden in de vrije natuur vookomt.

Niet altijd is de aankoop geslaagd. Zo had ik 5 graslelies gekocht met het idee dat het een Carex soort was. Blijken het kamerplantjes te zijn, die ik gelukkig deze zomer nog wel bij de rode petunia's in een hanging basket kon planten.
Een aanrader dus, in deze tijd, de plantenkraampjes langs de weg!

Marianne Bruin

Ik geef de pen door aan Els Klopper