Met veel plezier bekijk ik de tuin van andere liefhebbers om te leren van andermans/-vrouws successen. Zo heeft het deelnemen aan een tuinkring mij al heel wat waardevolle tips opgeleverd.
Heel jammer dat Corona dit jaar roet in het eten strooide.

Het zien van de creaties van anderen maakt me soms ook een beetje jaloers. Sommige tuinen zouden volgens mij een reportage in Groei en Bloei waard zijn. Zo geordend, bloemrijk en schilderachtig dat ik mij soms afvraag of de eigenaar een blik tuinkabouters heeft opengetrokken om dit plaatje te kunnen realiseren. Diep in mijn hart droom ik van weelderige borders zonder onkruid, maar de realiteit haalt me steeds weer in. Nu ligt het voor een deel natuurlijk aan mijzelf. Ik ben een ‘mooi-weer’-tuinierster. Op regenachtige en winderige dagen geeft ik de voorkeur aan andere hobby’s. Als ik een modeltuin wil, dan zou ik andere prioriteiten moeten stellen.
Daarnaast ben ik niet het enige wezen dat van onze tuin wil genieten. Ik moet ook rekening houden met andere bewoners, die voor een deel zelfs oudere rechten hebben. Onze tuin ligt op de trekroute van een groepje reeën. De boer van wie wij huis en grond kochten, had zijn moestuin al opgegeven omdat de reeën regelmatig voortijdig kwamen oogsten. Ik heb geen moestuin, maar de reigersbek in de border en de viooltjes in de bakken voor het raam van onze zitkamer schijnen ook prima te smaken. En het bosje naast de schuur is een prima schuilplaats op hete dagen en een veilig onderkomen voor de nacht. Vos, mol, eekhoorn en fazant weten onze tuin ook te waarderen. En niet te vergeten de vogels, vlinders, hommels en bijen. Soms heb ik het gevoel in een natuurreservaat te wonen en eigenlijk ben ik daar ook gelukkig mee.

Elly Bulles

Ik geef de pen door aan Marianne Bruin